یک پرونده جذاب (۲۱)

پزشکان محترم لطفا بیمارتان را حتما کامل معاینه کنید!!!

داستان این گزارش غم انگیز از آنجا شروع شد که یکی از بیماران مبتلا به دیسک کمر بعد از درمان با طب سوزنی توسط اینجانب ، شرح حال پدر یکی از دوستانش را برایم بازگو کردند.

پدر دوست ایشان فردی حدود 68 ساله که از حدود دو سال قبل دچار درد کمر شدند و به پزشکان مختلف از جمله متخصص جراح مغز و اعصاب و متخصص داخلی و متخصص ارتوپدی و چند پزشک دیگر مراجعه کردند. و درمانهای مختلف و تزریقات مختلف حتی تزریق داخل دیسک هم انجام شده بود. ولی دردها روز بروز بدتر می شد.

درخواست داشتند بنده با طب سوزنی ایشان را درمان کنم. با کمال میل پذیرفتم و توصیه کردم با دردست داشتن MRI کمر و نوار عصب مراجعه کنند. 

در روز مراجعه پیرمرد بدلیل درد شدید کمر تحمل سرپا ایستادن و حتی نشستن را نیز نداشت. در هر حالتی درد جانکاه امانش را بریده بود. بطوریکه به سختی حرف میزد و در حین حرف زدن می بایست نفسی تازه می کرد. مرتب می گفت:” دکتر جان هر کاری می توانی بکن تا از درد خلاص شوم .”

طریقه تنفس ایشان توجه مرا جلب کرد. پرسیدم: ” پدر جان در حین خواب هم درد شدید دارید یعنی در خواب دردتان کمتر می شود؟ ویا فقط با جابجا شدن دچار درد می شوید؟” پاسخ دادند: ” شبها دردم خیلی بیشتر می شود.”

با چند سوال اولیه ، سعی کردم بدبین نشوم. به هر حال چند تن از اساتید ایشان را ویزیت کرده بودند و تشخیص پارگی دیسک کمررا برای ایشان مطرح کرده بودند. و من هم می بینم که در MRI پارگی شدید سه دیسک کمر وجود دارد و علاوه بر آن نوار عصب هم درگیری شدید اعصاب کمری را بدلیل پارگی دیسک کمر عنوان می کند. پس تشخیص اولیه همان است که اساتید محترم جراح مغز و اعصاب و ارتوپدی گذاشته اند. ولی چرا باید علایم دردهای التهابی را داشته باشند؟ و چرا باید تنفس سخت داشته باشد؟ البته با پارگی شدید سه دیسک کمر و درد بسیار شدید ناشی از آن قابل توجیه است. ولی من کسی نبودم که بسادگی از کنار این علایم بگذرم. مگر نه اینکه با خودم عهد کرده ام حتی در صورت تشخیص صد در صد باز هم یک معاینه مختصر انجام دهم.

پس به بیمار گفتم روی تخت دراز بکشند . ایشان با سختی تمام روی تخت دارز کشیدند. و در تمام این لحظات مرتب از درد ناله و بهتر بگویم فریاد می کشیدند. و شاید فریاد مرتب ایشان بهانه ای بود برای انجام ندادن معاینه ولی پیش خودم گفتم:” انگار کری و فریادش را نمی شنوی. بیرحمی است! ولی معاینه را کامل انجام بده. دقت بیشتری کن. یکوقت چیزی از دستت در نرود.” خدای من چرا اینگونه است؟؟؟ دیسک کمر که نباید درد التهابی داشته باشد!!!فورا گوشی پزشکی را گرفته و ریه بیمار را گوش کردم. خدای من ریه درگیر است؟؟؟!!! فورا درخواست عکس ریه کردم. در رادیولوژی نزدیک مطب عکس ریه گرفته شد. تا مراجعه کنند فرصت بهتری شد به MRI  مجدد نگاه کردم. آزمایشات را بررسی کردم.

با بررسی عکس تشخیص معلوم شد. و از این لحظه به بعد سخت ترین کار برایم شروع شد.

برای لحظاتی ساکت نشستم. بیمار و همراهانش مرتب اصرار می کردند:” دکتر نظرتان را بگوئید.” و من نمی خواستم در حضور بیمار چیزی بگویم. به همین دلیل با ظاهری بسیار آرام گفتم:” نیازی به طب سوزنی نیست،ولی باید همین امشب بستری شوید و یک آزمایش اورژانسی از شما گرفته شود. نامه ای می نویسم و در نامه از همکاران خواهش می کنم امشب درد شما را هر طوری شده تسکین دهند.”

رفتند،ولی پسر بزرگشان برگشت. مجبور بودم به ایشان حقیقت تلخ را بگویم. پدرشان در اثر سرطان پروستات و متاستاز آن به استخوانهای کمر دچار دردهای شدید طاقت فرسا شده و حالا متاستاز پیشرفت کرده و به ریه هم زده است. خواهش کردم بعد بستری مرا در جریان کارها قرار دهند تا هر کمکی از دستم بر می آید برا یشان انجام دهم. حال وخیم پسرشان و بقیه ماجرا  بماند. خدایش بیامرزد. پیرمرد پدر یک شهید بود یقین دارم در جوار پسر شهیدش در آرامش کامل بسر می برد.

بعد از این جریان مکرر یاد حرفهای یکی از مسئولین وزارت بهداشت می افتم که به من می گفت:” دکتر اسعدی تو طب سوزنی ات را انجام بده چکار داری به انجام MRI و یا بررسی های دیگر!!! چرا برای مردم هزینه تراشی می کنی؟!!!”  و یا بعضی دوستان متخصص طب سوزنی که مکرر می گویند:” به ما چه که علت درد کمر بیمار چه می باشد!!!؟؟؟ ما بر اساس طب سوزنی به کمر نگاه می کنیم و بر همین اساس دردهای کمر را به هر دلیلی که باشد، با طب سوزنی درمان می کنیم!!!”

ومن از همه پزشکان عاجزانه درخواست می کنم :” عزیزان همکار، اساتید بزرگوار برای بیمارانتان وقت بگذارید. به حرف های بیمارتان گوش دهید و حتما یک معاینه عمومی حداقل بر اساس شکایت بیمار انجام دهید. به خداوندی خدا رزق کم ولی حلال گوارا تر از رزق زیاد است….” و همکاران متخصص طب سوزنی:” هرگز فکر نکنید،بیمار مراجعه کننده شما توسط اساتیدی معاینه کامل شده و نیاز به معاینه شما نمی باشد. بدانید وظیفه هر پزشکی است که برای بیمارش وقت کافی بگذارد و معاینه انجام دهد. یقین بدانید به درمانتان هم کمک بیشتری می شود و بیمارانتان هم راضی تر هستند. وانشاالله خداوند هم از شما راضی و خشنود خواهد بود.”